В последний день Карнавала, перед Великим постом, члены Конгресса поляков в СПб собрались на традиционную встречу Запусты. Собравшиеся подготовили «визитную карточку» в которой указали, что любят, чем гордятся, о чем мечтают и это помогло им …
Wielu sukcesów, odważnych marzeń, mądrych decyzji, satysfakcji, spokoju i pomyślności na cały 2020 rok Członkowie RSO “Kongres Polaków w SPb” 29 grudnia zebrali się na tradycyjne spotkanie Bożenarodzeniowe. W sali świątecznie udekorowanej zebrało się prawie …
Видео: Организатор фестиваля «Добровидение». Хор Конгресса поляков в Санкт-Петербурге “Kwiaty polskie” снова стал участником Международного фестиваля народной песни ДОБРОВИДЕНИЕ! IV Международный фестиваль «Добровидение-2019» проходил в Петербурге с 9 по 10 октября. Концерты народных коллективов …
6 grudnia w salonie Konsulatu Generalnego RP w Petersburgu odbył się wieczór poświęcony jubileuszowi Wandy Andrzejewskiej, prezes Towarzystwa Muzyczno-Oświatowego im. Fryderyka Chopina.
Gratulacje dla Pani Wandy z okazji jubileuszu! Najlepsze życzenia od Kongresu Polaków w Petersburgu!
6 grudnia obchodzimy Mikołajki. Święto to kojarzy się nieodłącznie z prezentami zostawionymi przez świętego Mikołaja .
Pomimo, że świadectwa o Mikołaju są dość skąpe nie ulega wątpliwości, że popularny dziś Święty istniał naprawdę. Jego życiorys składa się w zasadzie z jednej, bardzo istotnej informacji. W IV wieku naszej ery Mikołaj był biskupem w jednej z parafii w Azji Mniejszej, dokładnie w miasteczku Mira. Zapisy, które dotyczą poczynań biskupa Mikołaja mówią o nieustannej pomocy, której udzielał bezinteresownie, wszystkim ludziom w potrzebie. To właśnie dobro, czynione bez rozgłosu, z dobroci serca i miłości do ludzi, stało się symbolem w kulturze chrześcijańskiej. W pismach odnajdujemy też zapiski o wielu cudach, które czynił Mikołaj, a także o prezentach, którymi obdarowywał ludzi.
Najbardziej znaną legendą związaną z biskupem jest opowieść o tym, jak umożliwił trzem ubogim pannom wyjście za mąż, ponieważ dyskretnie, niezauważenie podrzucił im posag.
W niektórych krajach Św. Mikołaj uchodzi za patrona szczęśliwych małżeństw, do którego swoje prośby zanoszą samotne panny oczekujące cudownej interwencji Opatrzności. Читать дальше
Первое воскресенье Адвента 2018 года — 2 декабря .
В этот день зажигают первую свечу в венке Адвента — свечу Пророчества.
Адвент — это период преддверия Рождества. Адвент (от лат. adventus — пришествие) — предрождественское время, к которому приурочены многочисленные обряды и обычаи. Адвент — время ожидания Рождества Христова. Продолжительность Адвента около четырех недель, что включает, как правило, 4 воскресенья, другими словами, 3 полные недели с добавлением от 1 до 6 дней в зависимости от того, на какой день недели приходится Рождество. Во время Адвента в храмах ранним утром служится Святая Месса в честь Пресвятой Девы Марии — «рората». Символом этой мессы является зажженная свеча, которая освещает путь идущих в церковь до восхода солнца. Чтобы свеча не погасла, ее помещают в специальный фонарик с прозрачными окошками. Адвент — время ожидания Рождества Христова .
Адвент делится на два календарных этапа: первый — с первого воскресенья до 16 декабря, — который посвящен размышлениям о грядущем
Втором пришествии Иисуса Христа; и второй — с 17 до 24 декабря (Новенна — девять дней предпразднования Рождества), — который является непосредственной подготовкой к празднованию Рождества Христова и посвящен воспоминанию Первого пришествия Иисуса Христа в мир — Боговоплощения. Читать дальше
Выставка представит рисунки Казимира Малевича, поступившие в собрание Русского музея от Раисы Федоровны Стримайтис по желанию Нины Николаевны Суетиной, наследницы Анны Александровны Лепорской и дочери Николая Суетина, одного из учеников и единомышленников Малевича.
Живописное творчество Казимира Малевича представлено в Русском музее несравненно лучше и полнее, чем в каком-либо другом собрании мира. Но графических работ мастера даже в Русском музее до поступления дара было всего 35. Между тем рисунки — важнейшая часть наследия художника. В них впервые фиксируются идеи, впоследствии реализуемые в творчестве мастера. По счастью многие графические работы Малевича, не разошедшиеся по музеям и известным частным коллекциям, сохранились в архиве Лепорской-Суетина, учеников и единомышленников Малевича. К огромной радости Русского музея от Р.Ф. Стримайтис по желанию Нины Николаевны Суетиной, наследницы А.А. Лепорской и дочери Н.Н. Суетина, поступили в дар 117 рисунков Малевича. В преддверии 125-летия Русского музея чрезвычайно важно опубликовать и показать этот щедрый дар.
Выставка проходит в Михайловском замке. Адрес и график работы
Источник: Русский музей
Na Eurowizję Junior Roksana Węgiel przygotowała piosenkę «Anyone I Want To Be» śpiewaną po polsku i po angielsku. Na scenie towarzyszyły jej tancerki i chórzystki. Choreografię przygotował Tomasz Barański. Reżyserem całego występu był Konrad Smuga.
Roksana wystąpiła jako ostatnia spośród 20 wykonawców.
Tegoroczna, 16. edycja Eurowizji Junior odbyła się w Mińsku na Białorusi. Na scenie wystąpili reprezentanci dwudziestu krajów: Ukrainy, Portugalii, Kazachstanu, Albanii, Rosji, Holandii, Azerbejdżanu, Białorusi, Irlandii, Serbii, Włoch, Australii, Gruzji, Izraela, Francji, Macedonii, Armenii, Walii, Malty oraz Polski.
O wyniku konkursu decyduje werdykt narodowego jury oraz głosy widzów oddawane online w proporcji 50/50. Po przedstawieniu wyników jurorów na prowadzeniu były: Australia, Malta i Gruzja. Polska była na 7. miejscu. Głosy widzów wywróciły tabelę do góry nogami. Roksana Węgiel była pierwsza w głosowaniu widzów. Dzięki temu ostatecznie uplasowała się na pierwszym miejscu!
Gratulujemy Roksanie a za oddane głosy dziękujemy widzom!!!
10 ноября в честь Дня Независимости в Петербурге выступила группа «Lublin Jazz Band». Вокалисты Мариуш Матэра и Сильвия Пиотровска во время концерта исполнили известные и всеми любимые произведения польских авторов от начала XX века до 90-х гг. – хиты Эугениуша Бодо, Ханки Ордонувны, Ежи Петербурского, Еремия Пшиборы, Мечислава Фогга, Агнешки Осецкой и др.. Музыкантам удалось создать невероятно тёплую и дружелюбную атмосферу вечера.
С официальными речами выступил Генеральный консул Анджей Ходкевич, архиепископ минско-могилёвский Тадеуш Кондрусевич, а также председатели полонийных организаций в Петербурге – Лилия Шишко («Конгресс поляков в Санкт-Петербурге») и Чеслав Бласик («Культурно-просветительское общество «Полония»).
В торжествах приняли участие поляки и полония, проживающие в Петербурге, а также члены полонийных организаций из Архангельска, Великого Новгорода, Вологды, Петрозаводска, Котласа и Ухты.
Текст: Генеральное Консульство РП
Фото: Евгений Мартынович
W Ojczyzny imię, na jej cześć Podnosimy czoła dumne.
W niedzielę 11 listopada 2018 roku w Małej Bazylice Swiętej Katarzyny Aleksandryjskiej została odprawiona uroczysta msza Święta w intencji naszej Ojczyzny z okazji 100-lecia Odzyskania Niepodległości
Celebrował mszę Metropolita mińsko-mohylewski arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz . W wygłoszonej podczas Mszy homilii metropolita przypomniał wiernym historię Polaków w Sankt Petersburgu, o ich roli w odbudowaniu Odrodzonej Polski i o losach i dziejach Polaków w Leningradzie w latach radzieckich. Podczas mszy na ołtarzu zostały złożone dary od RSO „Kongres Polaków w SPb”, SKO „Polonia”, zespołu „Korale”-
Ciepłe słowa skierował do wiernych Proboszcz parafii Sw. Katarzyny Ojciec Tomasz Wytrwał.
Foto: Eugeniusz Martynowicz
Foto: Denis Sczegłow
Po mszy Konsul Generalny RP w Sankt Petersburgu Andrzej Chodkiewicz złożył kwiaty na pamiątkowej płycie nad kryptą ostaniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Foto: Eugeniusz Martynowicz
Wrzyscy zgromadzeni w Kościele razem z Pracownikami KG RP w SPb, dyrektorem Instytutu Polskiego w SPb Ewą Ziółkowską, zespołami polonijnymi zaśpiewli Hymn Państwowy Rzeczypospolitej Polskiej oraz Hymn POLONII.
Foto: Denis Sczegłow
Po mszy odbył się koncert zespołów polonijnych. Prezes RSO „Kongres Polaków w Sankt Petersburgu” Lilia Szyszko rozpoczełą go słowami z wiersza Karola Wojtyły : „Ojczyzna – kiedy myślę– wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam, mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica, która ze mnie przebiega ku innym, aby wszystkich ogarniać w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas: z niej się wyłaniam… „
W wykonaniu zespołów polonijnych „Polskie kwiaty” Kierownik Olga Dełazari, „Korale” – dyrektor Maria Arefiejewa, „Gaik” kierownik zespołu Anastazja Szikier zabrzmiały pieśni patryotyczne: Kocham Cię, Polsko, Legiony to żołnierska nuta, Rozkwitały pąki białych róż, Czerwone maki na Monte Cassino, Deszcz, jesienny deszcz (muz. i sl. M. Matuszkiewicz), Biały Orzeł (muz. i sl. Roman Kolakowski), O, Polsko, kraju swięty (muz. F. Nowowiejski, sl. St. Belza), Madonno, Czarna Madonno, Polskie kwiaty (Tekst s. Magdalena Nazaretanka), Piękna nasza Polska cała, Płynie Wisła, płynie. I pod koniec wszyscy obecni zaśpewali Rotę (Autor: Maria Konopnicka,kompozytor: Feliks Nowowiejski)
Foto: Eugeniusz Martynowicz
W pamięć o wszytkich Polakach które nie doczekali się Niepodległości Polski zostały złożone kwiaty pod Krzyżem uratowanym przez petersburską Polkę Zofie Stepółkowską.
Видео: Михаил Фатеев
5 marca przypada 159. rocznica urodzin wybitnego polskiego i rosyjskiego cywilisty oraz procesualisty, Eugeniusza Waśkowskiego – osoby, która wniosła niezwykle wiele w rozwój kontradyktoryjności postępowania sądowego, będącej kluczową gwarancją poszanowania praw człowieka.
Eugeniusz Waśkowski urodził się w mieście Akerman w Besarabii, w rodzinie zubożałego polskiego ziemianina Władimira Waśkowskiego i Maryny z rodu Czachowskich. Dzieciństwo i młodość spędził w Odessie. Po ukończeniu gimnazjum z wyróżnieniem wstąpił na wydział prawa Uniwersytetu Odeskiego, łącząc studia z praktykami w uniwersytetach w Berlinie, Lipsku i Paryżu.
Waśkowski doskonale rozumiał, że prawo to nauka praktyczna i nie może ograniczać się jedynie do samej teorii. Dlatego po zakończeniu studiów rozpoczął praktykę jako przysięgły adwokat w sprawach cywilnych.W 1893 roku przygotował wybitne dzieło „Organizacja adwokatury”, wydane w Petersburgu i będące podstawą jego dysertacji kandydackiej, o której niezwykle pochlebnie wypowiedział się uznany już wówczas profesor G. F. Szerszeniewicz.
W 1901 roku Waśkowski obronił pracę doktorską pt. „Nauka o wykładni i stosowaniu ustaw cywilnych”, która stała się podstawą jego fundamentalnego dzieła „Metodologia cywilistyczna”. Publikacja ta została uznana za klasyczną i do dziś jest wielokrotnie wznawiana.
Po rewolucji w Rosji przeniósł się do Wilna, gdzie od 1921 roku był profesorem Uniwersytetu Wileńskiego, początkowo kierując Katedrą Prawa Cywilnego. Następnie, decyzją Prezydenta Polski Stanisława Wojciechowskiego, objął stanowisko dziekana Wydziału Prawa. Od 1938 roku był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności.
Eugeniusz Waśkowski wniósł ogromny wkład w rozwój przedwojennego polskiego systemu prawnego. Od 1928 roku był stałym członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Rzeczypospolitej Polskiej, zajmując się kwestiami rozwoju polskiego postępowania cywilnego.
II wojna światowa zastała go w Warszawie, gdzie zmarł w 1942 roku. Jednak jego idee w dziedzinie prawa cywilnego, procedury sądowej i etyki prawniczej wciąż żyją, inspirując dzisiejsze pokolenia do stawania w obronie prawa i sprawiedliwości.