В последний день Карнавала, перед Великим постом, члены Конгресса поляков в СПб собрались на традиционную встречу Запусты. Собравшиеся подготовили «визитную карточку» в которой указали, что любят, чем гордятся, о чем мечтают и это помогло им …
Wielu sukcesów, odważnych marzeń, mądrych decyzji, satysfakcji, spokoju i pomyślności na cały 2020 rok Członkowie RSO “Kongres Polaków w SPb” 29 grudnia zebrali się na tradycyjne spotkanie Bożenarodzeniowe. W sali świątecznie udekorowanej zebrało się prawie …
Видео: Организатор фестиваля «Добровидение». Хор Конгресса поляков в Санкт-Петербурге “Kwiaty polskie” снова стал участником Международного фестиваля народной песни ДОБРОВИДЕНИЕ! IV Международный фестиваль «Добровидение-2019» проходил в Петербурге с 9 по 10 октября. Концерты народных коллективов …
Уже восьмой раз в Петербурге проходят Национальные чтения, постоянным организатором которых, является РОО «Конгресс поляков в Санкт-Петербурге». Инициаторами чтений являются президент Республики Польша Анджей Дуда и его супруга Агата Корнхаузер-Дуда. Традиционно, Национальные чтения поддержаны Генеральным …
Медаль «Человек диалога», которую мы вручали в декабре прошлого года по случаю 30-летнего юбилея Польского культурного центра в Москве деятелям культуры за особый вклад в «обьединение двух стран: Польши и России в духе понимания и обмена идеями» добралась и до Петербурга!
На прошлой неделе Генеральный консул Республики Польша в Петербурге Анджей Ходкевич вручил эту награду композитору Сергею Слонимскому. Еще раз от всей души поздравляем Сергея Сергеевича!
Источник и фото: Instytut Polski w Moskwie // Польский культурный центр в Москве
W ramach projektu „Ocalić od zapomnienia” RSO „Kongres Polaków w Sankt Petersburgu” organizował Dni pamięci poświęcone Polakom deportowanym w 1940 roku w głąb Rosji. 10 lutego 2019 roku w bazylice św. Katarzyny Aleksandryjskiej została odprawiona msza święta celebrowana prez proboszcza Ojca Tomasza Wytrwała, biało-czerwone kwiaty złozyli przedstawiciele Konsulatu RP w SPb, zapaliliśmy światełka pamięci pod Krzyżem uratowanym w 1939 roku przez Polkę Zofię Stepółkowską.
Zdjęcia: Eugeniusz Martynowicz.
W latach 1940-1941 władze ZSRR dokonały czterech większych deportacji z ziem Polski
luty 1940 – ok. 140 tysięcy osób, w tym ok. ¾ to Polacy;
kwiecień 1940 – ok. 60 tysięcy osób, w tym 70% to Polacy;
czerwiec 1940 – ok. 80-100 tysięcy, w tym ok. 10-15% to Polacy;
maj 1941 – ok. 40 tysięcy osób, w tym ¾ to Polacy.
Grupę tę tworzyli: chłopi, przedstawiciele inteligencji, urzędnicy, wojskowi, policjanci, żandarmi. 70 tysięcy to osoby wyznania mojżeszowego. Polaków wywieziono w głąb ZSRR, większość trafiła do obwodów omskiego, nowosybirskiego, irkuckiego, Kraju Krasnojarskiego, Ałtajskiego oraz do Uzbekistanu (ok. 100 tysięcy) i Kazachstanu (ok. 80 tysięcy). Ok. 120-150 tysięcy Polaków wcielono do Armii Czerwonej.
Łącznie w ciągu czterech deportacji ilość osób wywiezionych w głąb Rosji szacuje się na 330-340 tysięcy osób. Jako cel postawiono sobie eksterminację elit oraz świadomych swej narodowości Polaków, co miało osłabić strukturę społeczną kraju oraz dostarczyć taniej siły roboczej.
W związku z przypadającą 79. rocznicą pierwszej deportacji Polaków na Sybir w ramach projektu „Ocalic od zapomnienia” 07 lutego zostały przedstawione fragmentami kilku relacji bezpośrednich uczestników tamtych wydarzeń.
W swoim wspomnieniach opisują lata tęsknoty, głodu, chorób, które wtedy nękały setki tysięcy Polaków deportowanych przez władze sowieckie. To wzruszające i mroczne opowieści o walce o życie i nadziei na powrót do domu – do Polski.
Po wysłuchaniu „Hymnu SYBIRAKÓW” i prezentacji multimedyalnej o muzeum Sybiru w Białymstoku krótki zarys historyczny o wydażeniach 1940 roku przedstawił Konsul Generalny KG RP w SPb Andrzej Chodkiewicz.
Zarys o miejscach pamięci na Północnym-Zachodzie Rosji zrobiła prezes RSO „Kongres Polaków w SPb” pani Lilia Szyszko.
Wspomnienia Zesłanców preczytali:
Konsul KG RP w SPb Edyta Niedzwiedska, Dyrektor Instytutu Polskiego w SPb –Pani Ewa Ziółkowska, Prezes RSO „Kongres Polaków w SPb” – Lilia Szyszko, Prezes SKO „Polonia” Czesław Błasik, członkowie „Kongresu Polaków w SPb” — Helena Lepioszkina, Igor Kuwałdzin, Andrzej Zamorionow, Tatiana Ulicka, Alisa Wołkowa, Wiaczesław Panow, Irena Makarienko, Tatiana Repina.
O projekcie społecznej organizacji “Memorial” — “Ostatni adres” opowiedziała Kurator projektu — Eugenia Kułakowa
Szczególne podziękowania wyrażamy za pomoc w organizacji „Dnia Pamięci” konsulatu RP w SPb i osobiście Pani Konsul Edycie Niedźwiedskiej.
Międzynarodowy Konkurs Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki w Rzeszowie to nowa inicjatywa kulturalna, której celem jest popularyzacja polskiej muzyki na świecie oraz utrwalanie w świadomości odbiorców znaczenia zarówno twórczości Stanisława Moniuszki, jak i wielu wybitnych polskich kompozytorów z XIX i XX wieku.
Poniżej podstawowe informacje, w załączeniu informacja o Konkursie w wersji polskiej i angielskiej:
— w Konkursie nie ma ograniczeń wiekowych oraz ze względu na obywatelstwo;
— Konkurs odbędzie się w dwóch kategoriach — fortepian oraz zespoły kameralne;
— prezentacja utworów 50 polskich kompozytorów, tworzących głównie w XIX i XX wieku lista dostępna pod adresem www.konkursmuzykipolskiej.pl/kompozytorzy-i-tworczosc ;
— pula nagród wynosi prawie 80 tys. euro;
— miejsce Konkursu — Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie;
— termin Konkursu 20-27 września 2019;
— zgłoszenia do 23 czerwca 2019 roku, regulamin ;
— więcej szczegółów www.konkursmuzykipolskiej.pl
В морозное утро 26 января, на Пискаревском мемориальном кладбище, члены Конгресса поляков в СПб, Полонии СПб вместе с Генеральным консулом РП в СПб Анджеем Ходкевичем, вице-консулом Катажиной Мельцушна-Вожьняк, вице-консулом Боженой Борковской и сотрудниками дипломатического корпуса почтили память погибших поляков, защитников и жителей блокадного Ленинграда, возложив к памятной доске венок и цветы.
Затем присутствующие, вместе с тысячами горожан, приняли участие в основных памятных торжествах, возложив цветы к монументу Мать-Родина.
Продолжением торжественных мероприятий, посвященных 75-летию полного снятия блокады Ленинграда, стал вечер,организованный Конгрессом поляков в СПб и его председателем Шишко Лилией.
В начале вечера, доцент института кино и телевидения Михаил Фатеев, показал презентацию о деятельности католической общины после революции и во время блокады Ленинграда, а также представил авторский фильм «Католики Ленинграда во время блокады Ленинграда», в котором пожилые представители польской общины свидетели тех ужасных дней, делятся своими воспоминаниями.
После этого, присутствующие тепло поприветствовали Гордееву Эльвиру Петровну, которая провела в блокаде свои детские годы. Эльвира Петровна в сопровождении внучки смогла приехать в этот морозный заснеженный вечер и поделилась своими трогательными детскими воспоминаниями о блокадных днях и людской взаимопомощи, даже в такие тяжелые времена.
Воспоминания о блокадных днях были прочитаны в стихах Шишко Лилией и Лепешкиной Еленой.
Концерт-реквием стал продолжением торжественного мероприятия.
Музыкальную часть открыла самая юная участница встречи Мила Волкова, которая исполнила на рояле два произведения собственного сочинения — Блокада и Надежда.
Затем хор Конгресса поляков в СПб Polskie kwiaty исполнил на польском языке военные песни разных лет.
Самые известные военные песни на русском языке исполнили Константин Марковский и Ирина Прокопенко, которые также поздравляли от имени Когресса поляков СПб членов польского Кружка Блокадников на ежегодной встрече в Генеральном консульстве РП в СПб.
Завершением памятного мероприятия стало исполнение Гимна городу, который так много пережил во времена блокады.
Гимн исполнила руководитель хора Polskie kwiaty Ольга Делазари.
После концерта все присутствующие были приглашены на чаепитие.
Szanowni Państwo,
z wielką radością zapraszamy do udziału w X Jubileuszowej edycji Konkursu „Być Polakiem” dla uczniów Moduł A i dla nauczycieli polonijnych Moduł B. Bardzo prosimy o upowszechnianie informacji o Konkursie, zarówno wśród uczniów szkół przedmiotów ojczystych, jak i wśród dzieci i młodzieży do szkół tych nieuczęszczających.
Mamy nadzieję, że tegoroczny temat Konkursu szczególnie zachęci dzieci i młodzież do myślenia o własnej tożsamości. Nieodparcie będą się, szczególnie młodzieży, nasuwać pytania: „czy być Polakiem poza granicami kraju to wartość dodana i dlaczego ? Jak życie w dwukulturowości wzbogaca i rozszerza horyzonty myślenia ? Jakie wartości kultury polskiej najsilniej wzmacniają polskość i pomagają czuć się Polakiem ?” Na te i inne pytania będą odpowiadali, zmagając się z zadaniem konkursowym.
Szczegółowe informacje na stronie konkursu Być Polakiem (X edycja w opracowaniu) oraz w załączeniu.
19 января в библиотеке национальных литератур (Библиотека им. А.С.Грибоедова, МЦБС им. М.Ю. Лермонтова) прошла интерактивная встреча «Музыка не знает границ» из цикла «В кругу польской мысли и культуры» о польских музыкантах с мировой известностью. Встреча организована РО «Конгресс поляков Санкт-Петербурга», Татьяной Репиной.
Фото: Надежда Добрянская.
Służba Bogu przez służbę człowiekowi: pamięć o Świętym Janie Pawle II
Dwadzieścia lat temu, 2 kwietnia 2005 roku, świat pożegnał człowieka, który stał się symbolem wiary, nadziei i miłości. Święty Jan Paweł II – Papież, którego serce należało do Boga i ludzi – zakończył swoją ziemską wędrówkę. Ale dziedzictwo jego życia, przenikniętego służbą Bogu poprzez służbę człowiekowi, nadal jaśnieje niegasnącym światłem. Dziś, w rocznicę jego śmierci, wspominamy go z głęboką wdzięcznością i miłością.
Karol Wojtyła – przyszły Jan Paweł II – urodził się w Polsce i już od młodości uczył się dostrzegać w każdym człowieku obraz Boga. Przeżywszy okrucieństwo wojny i totalitaryzmu, poświęcił swoje życie, by nieść światu światło Ewangelii i uzdrawiać jego rany. Jako pierwszy w historii Papież Polak, przyjął za swoje credo słowa Chrystusa: „Nie lękajcie się!” – zachęcając narody, by nie bały się podążać ku prawdzie i wolności. W każdym swoim geście okazywał szacunek dla osoby ludzkiej i jej niezbywalnej godności, bronił wolności sumienia i niezłomnie stał po stronie prawdy. Mówił, że Kościół powinien „oddychać dwoma płucami” – wschodnim i zachodnim – uznając wartość każdej kultury i każdego duchowego doświadczenia. Dla niego służba drugiemu człowiekowi była drogą do Boga, bo – jak wierzył – poprzez miłość do człowieka wyraża się miłość do Stwórcy.
Święty Jan Paweł II ukochał swoją Ojczyznę – Polskę – i polski lud całym sercem. Ta miłość przenikała całe jego pontyfikaty. Każda pielgrzymka Papieża do Polski była wydarzeniem historycznym: miliony wiernych zbierały się, by modlić się razem i słuchać słów wypowiadanych w ojczystym języku. Jego pierwsze słowa na polskiej ziemi zawsze były modlitwą o Ducha Świętego, by odnowił oblicze tej ziemi. Pod duchowym przewodnictwem Papieża Polacy umacniali się w wierze i nabierali odwagi, by stawić czoła kłamstwu i uciskowi. To właśnie jego wezwania do godności i praw osoby zapaliły iskrę, która później doprowadziła do narodzin „Solidarności” i odzyskania wolności przez Polskę. Papież nie krył łez radości, widząc swoją Ojczyznę wolną i wierzącą. Nazywał Polskę Matką, którą nosił w sercu, i do ostatnich dni modlił się o jej przyszłość.
Nie mniej głęboka była jego troska i miłość do narodu rosyjskiego. Jako syn słowiańskiego narodu, który sam doświadczył prześladowań ze strony bezbożnego reżimu, Jan Paweł II z całego serca pragnął wyciągnąć rękę braterskiej miłości do wschodniego sąsiada. Wierzył, że narody Polski i Rosji są powołane do pojednania i wspólnego świadectwa chrześcijańskiej wiary. Choć nie dane mu było odwiedzić Rosji osobiście, jego myśli i modlitwy często kierowały się na Wschód. Głęboko przeżywał cierpienia Rosjan w XX wieku – miliony ofiar bezbożnej władzy, pokolenia pozbawione dostępu do wiary. W każdym przesłaniu do wierzących w Rosji wyrażał solidarność i nadzieję. Wysyłał tam swoich przedstawicieli, wspierał dialog z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym. Marzył, by Wschód i Zachód chrześcijaństwa znów mogły wspólnie oddychać. Kochał Rosję nie z powodów politycznych, ale z miłości ewangelicznej, współczującej. Uczył, że prawdziwa wolność zawsze opiera się na prawdzie i miłości – tej wolności pragnął również dla Rosji.
Jednym z najbardziej poruszających wydarzeń jego pontyfikatu był Światowy Dzień Młodzieży w 1991 roku w Częstochowie. Po raz pierwszy w historii wzięły w nim udział dziesiątki tysięcy młodych ludzi z byłego ZSRR. Dla wielu z nich było to pierwsze w życiu spotkanie z wolną Europą – a przede wszystkim z żywym, wierzącym narodem polskim. Milionowa rzesza młodych pielgrzymów zgromadziła się wokół Jasnej Góry, by wspólnie się modlić, śpiewać i dzielić wiarą. Jan Paweł II z ojcowską radością witał młodzież z Rosji, Ukrainy, Litwy, Kazachstanu i wielu innych krajów. Mówił o Chrystusie, który daje prawdziwą wolność, i wzywał młodych do budowania Europy opartej nie na polityce, lecz na wspólnych wartościach. Spotkanie w Częstochowie było dla wielu początkiem duchowej drogi – powrotu do Boga i wiary w warunkach nowo odzyskanej wolności. Papież patrzył wtedy na zjednoczoną młodzież Europy i widział spełnienie swoich marzeń – młodych chrześcijan z różnych narodów, którzy razem budują przyszłość pełną pokoju i miłości.
Szczególne miejsce w sercu Jana Pawła II zajmował Sankt Petersburg i tamtejsza wspólnota katolików – zwłaszcza pochodzenia polskiego. Choć nigdy fizycznie nie odwiedził tego miasta, duchowo był z nim mocno związany. Znał dramatyczną historię petersburskich katolików: czasy prześladowań, zamykanych kościołów i rozstrzeliwanych kapłanów. Pragnął przywrócić pamięć o tych, którzy oddali życie za wiarę. W 2003 roku kanonizował Urszulę Ledóchowską – polską zakonnicę, która sto lat wcześniej założyła w Petersburgu sierociniec i tajnie niosła posługę duszpasterską. Jej miłość do ubogich i troska o młodzież stały się wzorem świętości. Dla katolików z Petersburga była to chwila szczególnej dumy: święta, która działała na ich ziemi, została wyniesiona na ołtarze.
Papież nie zapomniał też o duchownych zamordowanych w latach represji. To właśnie Jan Paweł II rozpoczął procesy beatyfikacyjne związanych z Petersburgiem męczenników: ks. Konstantego Budkiewicza, biskupa Antoniego Maleckiego i arcybiskupa Jana Cieplaka. Ksiądz Budkiewicz, proboszcz katedry św. Katarzyny, został rozstrzelany w Wielkanoc 1923 roku. Arcybiskup Cieplak spędził lata w więzieniach, a biskup Malecki zmarł na zesłaniu. Ich historie długo były przemilczane, ale Jan Paweł II przywrócił im należne miejsce w pamięci Kościoła. Dla wiernych w Petersburgu było to znakiem: Kościół pamięta o waszych świadkach, oni nie zostali zapomniani.
Dziś, wspominając Świętego Jana Pawła II, pochylmy głowy w modlitwie wdzięczności. Boże, dziękujemy Ci za światło, które dałeś światu w osobie tego świętego Papieża. Dziękujemy Ci, Janie Pawle II, za Twoje otwarte ramiona, za każde słowo prawdy, za każdą modlitwę i każdy gest miłości. Pokazałeś nam, że służąc człowiekowi, służymy Bogu. Wierzymy, że i dziś modlisz się za nas w niebie. Święty Janie Pawle II, apostoł prawdy i przyjaciel narodów – módl się za nami. Amen.
Dziś, 8 kwietnia, obchodzimy 20. rocznicę pogrzebu św. Jana Pawła II. W tym dniu miliony ludzi z całego świata zgromadziły się w Rzymie, aby oddać hołd Papieżowi, który przez niemal 27 lat przewodził Kościołowi katolickiemu.
Jednak te n dzień to nie tylko czas żałoby, ale również okazja do modlitewnej refleksji nad wartościami, które Święty Ojciec ukazywał swoim życiem: miłosierdziem, miłością, prawdą i wolnością. Uczył nas, by być człowiekiem dla drugiego człowieka, służąc Bogu poprzez służbę bliźniemu.
Jan Paweł II podkreślał, że wolność jest nierozerwalnie związana z prawdą: „Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8,32) . Przypominał, że prawdziwa wolność osiągana jest poprzez dążenie do prawdy i służbę innym. 
W tym dniu przypomnijmy sobie jego słowa: „Miłosierdzie jest największym przymiotem Boga” i starajmy się wcielać te wartości w nasze codzienne życie, dążąc do prawdy, okazując miłość i miłosierdzie bliźnim, pamiętając, że prawdziwa wolność polega na służbie innym. 
Niech pamięć o Świętym Janie Pawle II inspiruje nas do czynienia dobra i umacnia w wierze.
Медаль «Человек диалога», которую мы вручали в декабре прошлого года по случаю 30-летнего юбилея Польского культурного центра в Москве деятелям культуры за особый вклад в «обьединение двух стран: Польши и России в духе понимания и обмена идеями» добралась и до Петербурга!
Szanowni Państwo,
